Pfoeh, en dan word je ineens een week naar voren de tijd in geslingerd omdat je lichaam dacht: ho!
Ik
heb een goede griep te pakken gehad, kon niet anders dan in m'n bed
liggen en wachten tot de ellende voorbij trok. Het gekke is dat ik nu
eigenlijk in de stress zou moeten schieten: help, een week minder
voorbereidingstijd, maar dat gebeurt niet.
Ik realiseer me juist dat er niets echt belangrijk is op reis behalve onszelf en onze gezondheid. Al
het andere kan altijd later nog geregeld of aangeschaft worden. En met
die gedachte op zak blijkt dat er ook helemaal niet zo veel meer
geregeld hoeft te worden! Iedereen heeft geldige paspoorten, alle vaccinaties zijn gehaald, de vliegtickets zijn natuurlijk geboekt en ook de plaatsen in het vliegtuig zijn al gereserveerd.
Er moesten natuurlijk wel knopen doorgehakt worden. Hoe gaan de kindjes slapen, wat nemen we wel mee, wat niet. We hebben uiteindelijk besloten voor beide kinderen een slaaptentje mee te nemen. Met Tijl op Bali is dat heel goed bevallen. Ze slapen zo altijd mug-vrij en elke avond hebben ze hun eigen vertrouwde plaapplekje. Op marktplaats hebben we deze week nog een tentje gevonden voor Tijl, wat lang genoeg is voor zijn bijna 5-lijf! En hij was er gelijk gek op, heeft er meteen een nachtje in geslapen!
Zo langzaamaan maar eens
stapeltjes gaan maken van alle kleding (en dan vooral minstens de helft
weer terug in de kast leggen, dat wordt nog moelijk!) en de reistasjes van de kinderen vullen
met allerlei kleins waar ze zich onderweg in het vliegtuig mee kunnen
vermaken. Aaah, ik heb er zin in!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten