![]() |
| Wandeltocht langs grot en 'geen waterval.' |
![]() |
| Ananas en olifanten |
Morgen zijn we alweer een week op Ko Lanta, de tijd vliegt. De eerste dagen waren ontzettend heet en het was zo droog dat je je niet kon voorstellen dat er hier ooit regen valt. We hebben veel gezwommen in zee, schelpen gezocht, gelummeld en heerlijk gegeten (de massaman curry is hier errugh lekker!). Zaterdag was het voor het eerst een beetje bewolkt, een verademing moet ik zeggen, ook omdat ik stiekem de eerste dag toch een beetje verbrand was en daar bleef ik me een beetje naar door voelen. Die dag hadden we een tripje geboekt, dus dat kwam precies goed uit.
We hebben eerst een wandeling gemaakt met een gids door het bos langs een grot en een waterval. Dat was erg leuk en veel uitdagender dan ik had gedacht, dus sommige stijle stukjes waren best spannend met Nusa op mijn rug. Tijl vond het weer een groot avontuur en rende met de gids voor ons uit. Het was ook leuk om te zien hoe hij, schuchter als hij is, op spannende stukken de gids een hand gaf. Dat hij niet een keer gevallen of uitgegleden is vonden we erg knap!
De grot was erg mooi, al vond Tijl het jammer dat we niet dieper de gangen in mochten. De waterval was ivm de droogte maar een ielig stroompje, maar dat maakte de wandeling er voor ons niet minder mooi op. Tijl daarentegen was erg teleurgesteld. 'Dit is niet eens een kleine waterval, dit is gewoon geen waterval,' aldus Tijl.
Terug van de wandeling werden er twee ananassen voor ons aangesneden. Tijl heeft ananas deze vakantie uitgeroepen tot zijn lievelingseten, dus dat was smullen. (Bij elk ontbijtbuffet in de grotere hotels schepte Tijl alleen een bord vol verse ananas op en hier bestaat het ontbijt uit een pannenkoek met ananas, ananasjuice en een bak vers fruit: ananas, mango, banaan en watermeloen, net de titel van het blog niet, al hebben we al veel verse papaja gegeten in Maleisie!)
Het volgende onderdeel van de trip was een tocht op een olifant door het bos. De schillen van de ananas mochten we voeren aan de olifanten. Ondertussen werd ik al wat zenuwachtig. Ik vond het toch best spannend. Omdat we met z'n vieren waren mochten we op de grootste olifant. Ik was erg verbaasd over hoe beheersd en gecontroleerd hij over de smalle en erg stijle paden liep! Zelfs de kinderen vonden het spannend. Toen Nusa haar schoentje liet vallen en de olifant deze met zijn slurf opraapte waren we allemaal erg onder de indruk. Hier blijken ze goed op te oefenen, dus dat hij bij ons zijn kunsten ook kon vertonen was leuk!
Zondag en vandaag is het hier regenachtig geweest. Vannacht kwam het zelfs de hele nacht met bakken uit de hemel. We hebben ons best vermaakt en zelfs mooie mobiles geknutseld van gevonden schelpen en gejut hout, maar iedereen was er wel een beetje onrustig door. De kinderen waren hangerig en luisterden voor geen meter en Bart en ik waren ongeduldig, konden onze draai niet echt vinden en waren gefrustreerd over slecht werkend internet en mislukte boekingen (de creditcard van Bart bleek toch geblokkeerd, maar dat was vandaag gelukkig met een kort telefoontje naar Nederland snel opgelost). Met het weer klaarde vandaag ook ons humeur op gelukkig en de boekingen zijn gelukt, dus morgen met en speedboat naar Ko Lipe, weer richting de Maleise grens. Daar hebben we een heerlijk onderkomen geboekt als het goed is, ben heel benieuwd!
We hebben deze week allemaal moeten wennen aan het niets doen en slapen met zand op je matras en tussen je tenen, maar de komende dagen genoeg tijd om ons aan dit nieuwe ritme over te geven. Het wordt tijd voor een boek! Tot later! X
![]() |
| Strandpret op Ao Phra-Ae (Long Beach), Ko Lanta |



3 opmerkingen:
Wat een spannende verhalen!
En wat een enorme olifant inderdaad! Lijkt me wel wiebelig hoor, zo op die bergpaadjes...
Die Tijl en Nusa zijn straks gewoon doorgewinterde wereldreizigertjes, super leuk om te zien.
Snoep maar lekker van al dat heerlijks daar. Hier proberen wij intussen nog wat te maken van wintergroenten (savoiekool, witte kool, rode kool, koolrabi, boerenkool, zurekool) wasserbomben en meeltomaten, hahaha
Tot blogs!
kus Nellie
Zeker spannende verhalen! En die strandfoto; wat een snoepies!
Nog maar op de helft van jullie avontuur en nu al zo veel meegemaakt. Ik geniet ontzettend met jullie mee door deze leuke blog Saar! :) Ik kan niet wachten tot de volgende post.
x J.
Met verbazing hebben Jimi en Faas naar de olifant met jullie erop gekeken... Kan dat echt?? Jimi wil dit jaar dan ook zeker niet meer naar Frankrijk, maar naar het land waar Tijl en Nusa zijn... Tja.
X Jet
Een reactie posten