Broer & Zus

Van boven naar beneden, van links naar rechts:1. Sunrise beach Ko Lipe, 2. speeltuin met zicht op het Islamitisch museum, Melaka, 3. Chinees restaurant Melaka, 4. oud kanon Fort Cornwallis Georgetown, 5. zonsondergang op Pantai Tengah, Langkawi, 6. Dharmmikarama Birmese tempel, Georgetown, 7. Long beach Ko Lanta, 8. Krabi, 9. Sunset beach Ko Lipe.

We zitten nog steeds in Georgetown, Penang, waar we vandaag een dagje in en om het hotel doorbrengen. Morgen gaan we met een huurauto naar Kota Bharu aan de Oostkust.

We zijn ruim over de helft en dus begin ik alweer terug te kijken, te reflecteren... Wat me zo opvalt deze reis is hoe Nusa en Tijl met elkaar omgaan en hoe ze van elkaar leren. Op een paar plaatsen waren er vriendjes, uit Nederland, Zweden en Thailand, maar meestal waren Tijl en Nusa aangewezen op elkaar. Wat een stel! Voor Nus is Tijl echt een grote broer. Ze doet hem constant na, wil alles doen wat Tijl ook doet. 'Tijl nou, Tijl nou,' roept ze als we aan het wandelen zijn en Tijl loopt niet gelijk achter haar aan of ze ziet hem niet. Haar woordenschat is geexplodeerd, ze babbelt de hele dag. Het begint met papegaaien, maar een dag later lijkt ze alle nieuwe woorden ook echt te begrijpen en toe te passen.

Tijl is geen sociaal dier en we moeten moeite doen hem er toe te zetten te groeten, te bedanken, tot ziens te zeggen. Nusa weet met haar innemende 'Bye bye' en blonde koppie heel wat glimlachen op Maleise gezichten te toveren en krijgt dan ook veel aandacht. Het is leuk om te zien hoe Tijl naar Nus kijkt en lijkt te beseffen dat het misschien toch wel de moeite loont om een praatje te maken of eens vriendelijk te kijken naar mensen in plaats van alleen maar boze en norse blikken te geven. Als Tijl iets voor elkaar wil krijgen duwt hij Nus soms voor zich uit om het voor hem te regelen, maar hij durft ook al steeds meer zelf.

Al die aandacht wordt Nus soms ook te veel. Mensen houden minder afstand dan wij in Nederland gewend zijn, benaderen je niet voorzichtig maar gaan gelijk direct voor je staan. Nus is daar al een paar keer flink van geschrokken, stond er weer een grote donkere meneer in haar wangen te knijpen. Tijl gaat dan altijd direct naar Nus toe, gaat tussen Nus en de vreemdeling in staan, legt een arm om Nus heen en kijkt de vreemdeling waarschuwend aan... 'Gekke meneer' zegt Nus dan, tsja Nus, gekke meneer...

We zitten een groot deel van de tijd dicht op elkaar, slapen in 1 kamer en Nus en Tijl hebben niet altijd de ruimte om rond te kunnen rennen. Dat zorgt voor heel veel tot-10-tel momenten als ze elkaar opstoken, opjutten en willen overstemmen, overschreeuwen... Er is soms geen gang, geen eigen kamer om even af te koelen. De slaaptentjes hebben nu ook een time-out functie. Even in je eigen tentje jullie, even niet over elkaar heen rollen en springen tot het uit de hand loopt...

Ze hebben al een mooie band die twee. 'Ikke ben zusje en Tijl is broer.' Aldus Nusa tegen vreemden.

1. Nusa kopieert Tijls stoere houdingen, Fort Cornwallis, Georgetown. 2. Tijl en Nus op avontuur, Birmese tempel, Georgetown.